Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Περί εργασίας

  Αυτό το καλοκαίρι παίρνω την πρώτη κρυάδα απο κανονική 8ωρή(+) εργασία.Το πρόγραμμα της σχολής προέβλεπε εθελοντική πρακτική εξάσκηση σε κάποια εταιρία.Είπα να κάνω τη θυσία λοιπόν και να χαραμίσω ίσως το τελευταίο ξέγνοιαστο καλοκαίρι της ζωής μου μέχρι τα...65-70..75 ή και ποτέ(ποιός ξέρει, μέχρι να γεράσω μπορεί να μην προβλέπεται σύνταξη ποτέ).Βρίσκομαι δύο εβδομάδες στην συγκεκριμένη ναυτιλιακή επιχείρηση.


Συμπέρασμα Πρώτο
   Μοιάζει με μια Γ' Λυκείου διαρκείας δεκαετιών.Το 90% της ημέρας το περνάς εκεί και μετά..σου μένουν 3-4 ώρες μέχρι να κοιμηθείς ή να στριμώξεις ενδιάμεσα μια βιαστική βόλτα 1:30-2 ωρών ή τις οποιεσδήποτε καθημερινές υποχρεώσεις(Να περιμένεις πχ 40λεπτα στο διαγνωστικό κέντρο για μια ακτινογραφία μετα απο 9 ώρες εργασίας=fucking shit).Και μετά,έρχεται το σαββατοκύριακο όπου πρέπει να κάνεις τα πάντα.Χίλιες δυο ευχάριστες ασχολίες και δραστηριότητες που θες να προλάβεις να κάνεις αλλά και χίλιες δυό υποχρεώσεις και πράγματα που πρέπει να γίνουν(και μπορεί να αναβάλλονται συνεχώς για χρόνια).Ο κοινωνικός σου περίγυρος περιορίζεται γιατί δεν προλαβαίνεις να τους βλέπεις όλους και μοιραία χάνεστε.Και μέσα σε όλη την ασφυκτική καθημερινότητα κάποια μέρα θα μπεί και ο παράγοντας οικογένεια(του κώλου),παιδιά.Και απο αυτή την ατέρμονη καθημερινότητα της εργασίας με διαλείμματα ζωής,να μπορείς να δραπετεύσεις 15..αντε 20 μέρες το χρόνο.

Ειλικρινά,πως τα καταφέρνετε;



5 σχόλια:

  1. Θέλει τέχνη!!:)

    Καλώς σε βρήκα!!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλώς σε βρήκα και εγώ Ρασκόλνικωφ!Τι κάνει η Σόνια Ιβάνοβνα;Πώς τα πάτε; :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΆΣτα να πάνε φίλε!!Χάλια!!:Ρ:Ρ

      Πήγαινε στο ιστολόγιο μου και ψάξε για την ιστορία μου μετά την εξορία μου!!Θα δεις πως τα πάμε!!:Ρ

      Διαγραφή
  3. Άουτς. Αυτά μας περιμένουν κάποτε.
    Καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή