Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Ρίχνω στη νύχτα μια σπρωξιά

  Η ώρα περασμένη.Κοντεύει δύο.Δεν υπάρχει διάθεση για ύπνο όμως.Κάποιος θέλει να μιλήσει πάλι χωρίς να έχει ενημερώσει για το τί ακριβώς θέλει.Η νύστα έχει νικηθεί.Μια λίστα με τραγούδια των Περίδη, Μάλαμα και Παπάζογλου με συνοδεύει.Οι στίχοι φέρνουν σκέψεις.Με συντροφεύει επίσης και ένα σφηνάκι ρακόμελου,που κατεβαίνει ζεστό γουλιά-γουλιά αυτή την κρύα νύχτα.Χιόνι δεν θα δούμε.Όχι.Το πρωί που θα ξυπνήσω δεν θα είναι όλα άσπρα.Βιαστικό το ανοιξιάτικο κύμα κακοκαιρίας και απρόθυμος ως συνήθως ο "μαγκιώρος" Πειραιάς για τέτοια "ξενόφερτα"φαινόμενα.
   Λίγο πρίν,το καμάρι της Καταλωνίας,η Μπαρτσελόνα προσέφερε άλλη μια παράσταση.Το νέο στοιχείο που παρατήρησα ως τηλεθεατής στο παιχνίδι της,είναι το πόσο συχνά αυτοι οι παίκτες κάνουν πράγματα που δεν τα περιμένεις.Μια πάσα,μια ντρίμπλα,μια κίνηση..υπο συνθήκες που το μάτι σου δεν τα έχει συνηθίσει.Δεν τα έχεις ξαναδεί.Ξαφνιάζεσαι.Γουρλώνουν τα μάτια απο την έκπληξη.Νιώθω πραγματικά περήφανος που υποστηρίζω αυτή την ομάδα 15 χρόνια τώρα.Είναι πάρα πολλά αυτά που θαυμάζω σε αυτή την ομάδα,αλλά θα μιλήσω εκτενώς για αυτά,κάποια άλλη στιγμή.
   Η μέρα περιελάμβανε επίσης σχολή.Και μάλιστα για αρκετές ώρες μετά απο καιρό.Πάντα υπάρχουν πράγματα για να μάθεις.Πάντα υπάρχουν..θεωρίες,σχήματα,τύποι που δεν θα καταλάβεις.Πάντα θα υπάρχουν καθηγητές που θα αποτελούν κίνητρο.Που θα τους θαυμάζεις για τις γνώσεις τους,για την..μεταδοτικότητα τους και ας λένε πράγματα άσχετα,για το χιούμορ τους,για την προσωπικότητα τους.Αλλά δυστυχώς,η γνώση,η εκπαίδευση,δεν..θέλγουν κεφάλαια.Μόνο που η επένδυση στην εκπαίδευση,σημαίνει πρόοδος για τη χώρα όπως έλεγε ένας καθηγητής σήμερα.Ανάπτυξη.Ιδέες.Κάποιος,κάποτε στο Χάρβαρντ εμπνέυστηκε το facebook.Στην Κίνα,που έχει δωθεί τεράστια έμφαση στην εκπαίδευση..διαθέτουν σήμερα τα γρηγορότερα τρένα στον κόσμο.Με 485 χιλιόμετρα μπορούν να κινηθούν.Καινοτομία,πλάνο,εργασία,χρήματα,κέρδος...
   Και για το τέλος,σήμερα ήταν η γιορτή της γυναίκας.Σε λίγο καιρό ακολουθεί και η γιορτή της μητέρας.Οι αντίστοιχες γιορτές για τους άνδρες δεν ξέρω αν υπάρχουν.Και αν υπάρχουν,η φήμη τους μηδαμινή.Σκέφτομαι,πως όλες αυτές οι γιορτές,υπάρχουν για να μας υπενθυμίζουν(και καλά....)πως υπάρχουν διάφορες περιπτώσεις ανθρώπων,ζώων,φυσικού περιβάλλοντος που βρίσκονται σε κίνδυνο,σε αδυναμία και δεν πρέπει να τους ξεχνάμε.Για τις γυναίκες δεν ισχύει όμως αυτό.Οι γυναίκες και οι γιορτές που σχετίζονται με αυτές, "γιορτάζονται" με περισσότερη επισημότητα, γιατί απλά ειναι.."τα μοναδικά αδιάβαστα βιβλία στον κόσμο"....

Και εγώ,ακόμα μπουσουλάω στον σκοτεινό σου διάδρομο.
http://www.youtube.com/watch?v=1f1cFAu3hKQ Φεύγω-Ορφέας Περίδης


Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Ντιέγκο Αρμάνδο Μαραντόνα


     Κάποτε,όταν ήμουν στην β΄ γυμνασίου,το 2004 αν δεν κάνω λάθος ανατέθηκε σε μένα μαζί με άλλους 4 συμμαθητές μου στο μάθημα της βιολογίας να κάνουμε μια εργασία με θέμα τα ναρκωτικά.Το να ασχοληθώ και να ψάξω πληροφορίες για τις ιδιότητες της..κοκαίνης και των άλλων παραισθησιογόνων δεν μου προξενούσε κανένα ενδιαφέρον.Οπότε πήρα την απόφαση να γράψω ένα κείμενο για έναν άνθρωπο απο τους σημαντικότερους του 20αιώνα, ένα είδωλο για εκατομμύρια ανθρώπους, για ένα όνομα που θα μνημονεύεται για πάντα.Που είχε(δυστυχώς) εμπλακεί και με το θέμα της εργασίας, με τα ναρκωτικά.Ας δούμε τι είχα γράψει τότε και πως εξελίχθηκε η ζωή του.




NAΡΚΩΤΙΚΑ-ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

    Μαραντόνα, μεγάλος ποδοσφαιριστής, ίσως ο μεγαλύτερος αν δεν υπήρχε ένα αγκάθι, τα ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ.Άλλωστε στο ερώτημα ποιός είναι καλύτερος στην αιώνια κόντρα του με τον Πελέ  τα ναρκωτικά αποτελούν το μόνο μειονέκτημά του.
     Άρχες της δεκαετΊας του 90΄ ο »Ντιεγκίτο» βρίσκεται στο απώγειο της καριέρας του, παίρνει πρωτάθλημα με την Νάπολι στην Ιταλία και εκείνα  τα χρόνια γίνεται το ΜΠΑΜ!Ο Μαραντόνα χρήστης ναρκωτικών.Η καριέρα του θα τελειώσει με αυτή την απαξιωτική ταμπέλα στα μέσα της δεκαετίας του 90’.Με αυτό το αποκαρδιωτικό επιμύθιο.Απο εκείνη τη στιγμή μεχρι και σήμερα βρίσκεται σε κέντρα αποτοξίνωσης βουτηγμένος στα χρέη με μια διαλυμένη οικογένεια και με μια ολόκληρη Αργεντινή , έναν ολόκληρο πλανήτη  απογοητευμένο αλλα και ταυτόχρονα στο πλευρό αυτού του τεράστιου ποδοσφαιριστή γιατί οι χαρές που προσέφερε απλόχερα δεν μπορούν να μηδενιστούν.
       Και αυτόν τον έμπλεξαν και αυτός έπεσε θύμα, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο.Άλλωστε όταν πέφτεις από τον γκρεμό πάντα προς τα κάτω πάς, το ζήτημα  είναι πόσο γρήγορα και αν θα ανοίξει το αλεξίπτωτο, και για τον Μαραντόνα άνοιξε νωρίς αλλα αργεί να προσγειωθεί.Για τους χιλιάδες αλλους νέους όμως τι γίνεται?Για αυτούς που δεν έχουν ανθρώπους να τους στηρίζουν οικονομικά και ψυχολογικά.Απλώς ΤΙΠΟΤΑ!Πρόωρος θάνατος που ο χρήστης  έχει  την επιλογή ημερομηνίας  η οποία δεν θα είναι κάποτε στο μέλλον, αλλά στο σύντομο μέλλον.Μπορεί αύριο, μπορεί μεθαύριο , μπορεί τώρα, ο χρήστης διαλέγει και ορίζει.Άλλωστε και η εικόνα του Μαραντόνα μετά απο σχεδόν 5  χρόνια  προσπαθειών αποτοξίνωσης δεν δείχνει πως υπάρχει σωτηρία.!Παράταση δείχνει πως υπάρχει καθώς η καρδιά του πλέον φωνάζει πως δεν  αντέχει και πρίν έναν χρόνο ήταν στο νοσοκομείο με καρδιολογικά προβλήματα.Τα λέπτα των καθυστερήσεων έχουν αρχίσει να μετράνε όμως τώρα δεν μπόρει να ντριμπλάρει να σουτάρει και να σωθεί, τώρα εχει βάλει αυτογκόλ και ας είναι ο ΝΤΙΕΓΚΟ ΑΡΜΑΝΔΟ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ..........


 Απο τότε άλλαξαν πολλά.Επίσης πολλά ήταν αυτά που δεν ήξερα για τη ζωή του η΄ που δεν τα ήξερα σωστά.Έξεταζωντας την, βλέπω πως χαρακτηρίζεται απο συνεχή σκαμπανεβάσματα.Μια απότομη άνοδο,την ακολουθούσε μια εξίσου μεγάλη πτώση.Ας τα πάρουμε απο την αρχή.
    Ξεκινώντας απο την Αρχεντίνος Τζούνιορς, θα πάρει μεταγραφή για την Μποκα,τέλη δεκαετίας 70΄.Μετά το μουντιάλ του 82΄ στην Ισπανία θα έρθει το πρώτο άλμα.Μεταγραφή στην Μπαρτσελόνα.Σε μια απο τις μεγαλύτερες ομάδες του κόσμου και μάλιστα απο μικρή ηλικία.Αποτέλεσμα?Μηδέν εις το πηλίκο.Ήταν και άτυχος βέβαια.΄Επαθε ηπατίτιδα,αλλά έσπασε και το πόδι του ύστερα απο ένα δολοφονικό τάκλιν του τερματοφύλακα της Μπιλμπάο,Γκοικοιτσέα.Επανήλθε,μόνο που το επόμενο επεισόδιο περιελάμβανε διένεξη με τον πρόεδρο και τον Ντιέγκο να ζητά να φύγει.
    1984 και επόμενος σταθμός η Νάπολι.Η πτώση συνεχιζόταν.Η Νάπολι μέχρι τότε ήταν μια μέτρια ιταλική ομάδα και ο Μαραντόνα, στα 24 τότε, ένας παίκτης που ακόμα δεν είχε επιβεβαιώσει το θόρυβο γύρω απο το ονομά του.Εκεί όμως όλα έμελλε να αλλάξουν.Η δική του ιστορία μα και της ομάδας.Πρώτα όμως μεσολάβησε το  Μουντιάλ του 1986 στο Μεξικό.Ναί,αυτό που το πήρε μόνος του.Εκεί που έδειξε πως ήρθε στον ποδοσφαιρικό πλανήτη για να γίνει(ίσως) ο καλύτερος όλων των εποχών.Η επιβεβαίωση και η καταχώρηση της άποψης αυτής ως ορθής και τεκμηριωμένης ήρθε στην Νάπολι.Με την ομάδα αυτη κατέκτησε δύο πρωταθλήματα,τα μοναδικά στην ιστορία της,κύπελλο Ιταλίας αλλα και ευρωπαικό τίτλο.Το Ουεφα του 89΄.Η καριέρα του είχε πάρει τα πάνω της με ιλιγγιώδη ταχύτητα.Είχε ίσως φτάσει στην κορυφή.Είχε γίνει θρύλος.Είδωλο.Στον ημιτελικό του παγκοσμίου κυπέλλου του 90΄ στην Ιταλία που έγινε στο γήπεδο της Νάπολι με αντίπαλο την ίδια την Ιταλία, ο κόσμος δεν ήξερε αν πρέπει να χαρεί η΄ να στεναχωρεθεί με την πρόκριση της πατρίδας τους στον τελικό που σήμανε όμως τον αποκλεισμό του ήρωά τους.
    Και τότε..απο την επόμενη σεζόν άρχισε η πτώση.Μα τώρα τα  χτυπήματα ήταν πολλά,συνεχή και δυνατά.Άρχισαν να του επιβάλλονται πρόστιμα για χρήση κοκαίνης,ενω έκαναν την εμφανισή τους ψίθυροι και φήμες για σχέση του Ντιέγκο με την Καμόρρα,με τη μαφία.Προκλήθηκε για δέυτερη φορά θέμα με την χρήση κοκαίνης και τότε του επιβλήθηκε ποινή αποκλεισμού απο την αγωνιστική δράση 15 μηνών.Συνέπεια όλων αυτών,να φύγει για τη Σεβίλλη το 1992 μέσα σε ένα κλίμα απαξίωσης...
    Ουσιαστικά τότε τελείωσε και η καριέρα του.Στη Σεβίλλη έμεινε μια σεζόν και γύρισε στην Αργεντινή,στην Νιούελς και μετά στην Μπόκα.Θα πάει στο μουντιάλ του 1994.Και εκεί θα έρθει το τελειωτικό χτύπημα.Η ΦΙΦΑ θα τον αποβάλει απο την διοργάνωση μετά τον δεύτερο αγώνα της Αργεντινής λόγω χρήσης απαγορευμένων ουσιών.Ένα ακόμα ηχηρό πλήγμα στην εικόνα του ανθρώπου που πρίν μερικά χρόνια έκανε τους πάντες να τρίβουν τα μάτια τους με τους άθλους που είχε καταφέρει και τώρα βίωνε την αποκαθήλωση.Ύστερα θα παίξει μπάλα στην Μπόκα μεχρι το 97΄ και θα αποσυρθεί.
    Μα τότε ξεκίνησαν τα μεγάλα ζόρια για τον Ντιέγκο.Στο γήπεδο είχε πάντα τρόπους να υπερνικά κάθε δυσκολία.Τώρα όμως πλησίαζε στο θάνατο.Θα τον νίκαγε και αυτόν;Η χρήση κοκαίνης συνεχιζόταν.Το 2000 ηταν στην Ουρουγουάη και θα μπεί εσπευσμένα στο νοσοκομείο με καρδιολογικά προβλήματα.Θα τον προλάβουν.Θα φύγει για την Κούβα,στο φίλο του τον Φιντέλ και θα μπεί σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης.Το 2004 θα μείνει στην εντατική για μέρες.Ο λόγος;Ο προφανής.Η καρδιά του δεν είχε άλλα κουράγια.Θυμάμαι χαρακτηριστικά τα ρεπορτάζ εκείνης της εποχής που έδειχναν ανθρώπους να έχουν κατασκηνώσει έξω απο το νοσοκομείο και να προσεύχονται για τη σωτηρία του.. «Θέου» τους.
   Θα τα καταφέρει να μείνει στη ζωή τελικά.Τα επόμενα προβλήματα ήταν η παχυσαρκία(όλοι θυμόμαστε την εικόνα.. «μπάλας» που είχε όταν είχε επισκεφθεί το Καραισκάκη)και τα οικονομικά.Η χρόνια χρήση κοκαίνης μαζί με τα έξοδα για τα κέντρα αποτοξίνωσης και για την υγεία του,κόστισαν πολλα.Για αυτό άρχισε τις περιοδίες.Τα είχε καταφέρει λοίπον.Είχε πετύχει άλλο ένα άλμα.Μεγάλο.Είχε ξεφύγει απο το θάνατο,είχε προλάβει τελικά στις καθυστερήσεις του αγώνα να... απαντήσει στο αυτογκόλ που ο ίδιος είχε βάλει.Μα το μέγαλο comeback ήρθε λίγα χρόνια μετά.Ο Μαραντόνα προπονήτης της εθνικής Αργεντινής!!Η δημοσιότητα εκτοξεύθηκε στα ύψη ξανά.Κάθε του κίνηση,κάθε του φράση αποτελούσε είδηση.Ντυμένος με.. κοστούμια πλέον!Ο αρχικός στόχος της συμμετοχής στο μουντιάλ θα επιτευχθεί.Και στη Νότια Αφρική θα αποτελέσει το νούμερο ένα πρόσωπο.Επισκίαζε τους πάντες ξανά.Στον πάγκο,πέρα απο ψυχολογικές ντόπες δεν μπορούσε να προσφέρει κάτι άλλο.Η αύρα του έφτανε.Τον παρατηρούσες και έβλεπες πως παρακολουθούσε το παιχνίδι όπως ένας..αργεντίνος σε κάποια καφετέρια του..Μπουένος Αιρες.Με τεράστια αγώνια ζωγραφισμένη στα μάτια και αποτυπωμένη στις νευρικές του κινήσεις αλλά και τρελά ξεσπάσματα σε κάθε γκολ.Η παρουσία του στον πάγκο έληξε άδοξα.Για την ακρίβεια απογοητευτηκά.Με τεσσάρα απο την Γερμανία.
"Ζητώ συγγνώμη απο τις κυρίες αλλά όσοι μου ασκήσατε κριτική,τον ρουφήξατε και θα συνεχίσετε να τον ρουφάτε"

     




     Η ζωή του,όπως πάντα,κυλά σαν καρδιογράφημα.Είναι σίγουρο όμως πως θα επιστρέψει ξανά.Γιατί ο Ντιέγκο Αρμάνδο Μαραντόνα δεν είναι απλά ένας ποδοσφαιριστής που «βασίλεψε» στο ποδοσφαίρο,αλλά είναι ένας άνθρωπος που
 έγινε κομμάτι της παγκόσμιας ιστορίας,δίπλα στον κάθε σπουδαίο... πολιτικο..εθνικό ήρωα..επαναστάτη..επιστήμονα..εφευρέτη..