Once brothers:Vlade Divac-Drazen Petrovic

     Δύο αθλητές απο αυτούς που ο χαρακτηρισμός "ιερά τέρατα" του μπάσκετ τους αντιπροσωπεύει πλήρως.Φυντάνια της μεγαλύτερης μπασκετικής φουρνιάς που έβγαλε ποτέ η Ευρώπη.Κούκοτς,Πάσπαλι,Ράτζα...και πολλοί ακόμα.Εκεί γνώρισε και ο Βλάντε τον Ντράζεν και έδεσαν αμέσως.Επί εποχής ενωμένης Γιουγκοσλαβίας όλοι αυτοί με προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς σάρωσαν όλες τις δΙοργανΏσεις.Για τον Βλάντε και τον Ντράζεν,ήρθε ταυτόχρονα το άλμα στο nba,το 1989..Απο τους πρώτους,γενικά ευρωπαίους που πέρασαν τον Ατλαντικό για να παίξουν στη "Μέκκα" του μπάσκετ.Μάλιστα ο Ντίβατς ήταν ο πρώτος ευρωπαίος που έπιασε στους Λέικερς που είχαν τοτε στο ρόστερ τους,Μάτζικ Τζόνσον και Καρίμ Αμπντούλ Τζάμπαρ.Για τον Πέτροβιτς τα πράγματα ηταν πολύ πιο δύσκολα στο Πόρτλαντ που μεγαλουργούσε τότε ο Κλάιντ Ντρέξλερ.Έπρεπε τώρα να συνηθίσουν σε μια εκ διαμέτρου διαφορετική χωρα ως προς τον τρόπο ζώης και να παίξουν σε συνθήκες μεγάλου ανταγωνισμόυ και πίεσης.Να παίξουν σε τεράστια γήπεδα,με εκατομμύρια κόσμου να ενδιάφερονται για το άθλημα και με πολλά χρήματα να ρέουν.Αυτή η "νέα" τους ζωη,τους έφερε ακόμα πιο κοντά,έγιναν κολλητοί.Τίποτα δεν φαινόταν ικανό να διαταράξει αυτή τη φιλία.Τίποτα..εκτός απο τον πόλεμο που ξέσπασε στις αρχές του 90 στην Κροατία.Τότε που άλλαζε ο κόσμος όλος.Τότε που έπεφτε το τείχος του Βερολίνου.

  Η φιλία αυτή πάγωσε,όπως και όλος ο κόσμος με την αδιανόητη βιαιότητα του πολέμου στην Κροατία.Δεν "γινόταν" να είναι φίλοι.Και η φιλία αυτή,έχασε κάθε ελπίδα επανασύσφιξης,το πρωινό της 7ης Ιουνίου του 1993 όταν ο Ντράζεν επέλεξε να γυρίσει οδικώς στην Κροατία απο το Μόναχο μετά τα προκριματικά παιχνίδια της,νέας πια,πατρίδας του.Όπως λέει και ο Ντίβατς στο ντοκιμαντέρ,το γεγονός πως δεν πρόλαβε να κάτσει σε ένα τραπέζι με τον Ντράζεν ώστε να συζητήσουν και να λύσουν τις διαφορές τους,είναι μια πληγή που θα υπάρχει για πάντα μέσα του.

Όλο το ντοκιμάντερ υπάρχει στο youtube σε έξι μέρη.
http://www.youtube.com/watch?v=3hOst_NExGI