Και το ταξίδι ξεκινά.Αθήνα-Κομοτηνή μέρος πρώτο

   Πρίν λίγο καιρό, έκανα ένα ταξίδι με το τρένο.Μεγάλο ταξίδι, 12ώρο.Με προορισμό την Κομοτηνή...

    Πάντα ήθελα να κάνω ένα ταξίδι με τρένο.Με γοήτευε.Με γοήτευε η ιδεά της πολύωρης μοναξιάς, με άνθρωπους άγνωστους να εμφανίζονται δίπλα σου και γύρω σου για λίγες ώρες και μετά..να εξαφανίζονται.Και να έρχονται άλλοι... και άλλοι... και άλλοι.Με γοήτευε η ιδέα του..άπειρου χρόνου για σκέψεις καθώς θα χανόταν το βλέμμα στα τοπία που θα εναλλάσονταν συνεχώς.Με γοήτευε η ιδέα του να ταξιδέψω μόνος σαν...ντοστογιεφσκικός ήρωας, χωμένος μέσα στο παλτό και το κασκόλ, νύχτα με τσουχτερό κρύο και χιόνια, σαν να προσθέτω ένα νέο κεφάλαιο στο βιβλίο της δικιάς μου ζωής.(Ναί ξέρω,στα ζάλισα λίγο αλλά η πρώτη φορά σε καθετί στην ζωή,έχει πολύ συναίσθημα)Πάμε λοιπόν.

  Ήταν Δευτέρα, αρχές Δεκεβρίου και ανέβαινα γεμάτος αγωνία προς τον Σταθμό Λαρίσσης.Ένας τσακωμός απαιτούσε να αλλάξω το εισιτήριο και να φύγω αμέσως,σήμερα!Θα είχε θέσεις;Δεν άντεχα ούτε μέρα παραπάνω!
  Η κύρια στο γκισέ μου ετοίμασε τα εισιτήρια.Έδινα μεγάλη προσοχή στα λόγια της, πρώτη φορά θα ταξίδευα με τρένο και δεν ήξερα πως..γίνεται η δουλειά.Βαγόνια,κουπέ,διάδρομος..ανοιχτή επιστροφή..πολλές πληροφορίες!Πήρα τα εισιτήρια στα χέρια.Η χαρά μου μεγάλη.Ο τσακωμός είχε επιταχύνει τις εξελίξεις και πλέον ήταν ξεκάθαρο το συναίσθημα.Μια νέα περιπέτεια ξεκινούσε!

   Οι ώρες μέχρι να φύγω απο το σπίτι δεν περνούσαν με τίποτα.Οι ώρες στο τρένο θα περνούσαν;12ώρες θα ταν αυτές!Ένα βιβλίο, ένα περιοδικό..πολλά τραγούδια στο κινητό και φύγαμε!Α,και ένα κρουασάν συν ενα bake roll μπλέ.Μόλις πήγε 10 τα μάζεψα και έφυγα.Το τελευταίο πράγμα που θυμήθηκα να πάρω,τραγική ειρωνεία, ήταν το εισιτήριο!
  
   Το κρύο πολύ.Κασκόλ, χοντρό μπουφάν, φόρμα και γάντια.Μέχρι να φθάσω στον Σταθμό Λαρίσσης έπρεπε να πάρω λεωφορείο-ηλεκτρικό-μετρό.Στη στάση του λεωφορείου ήρθε ένας τύπος γύρω στα 30.Με μια βαλιτσούλα και αυτός.Βρε λές να πηγαίνει και αυτός για Σταθμό Λαρίσσης;Μπήκαμε μαζί στο λεωφορείο.Μαζί και στον ηλεκτρικό, μαζί κατεβαίναμε και ανεβαίναμε τις κυλιώμενες στο μετρό.Και  στο ίδιο βαγόνι και στο τρένο!Που να πήγαινε άραγε;Ποιός ο λόγος του ταξιδιού του;Ποιά η δική του ιστορία;Μου ρχόταν να του ανοίξω κουβέντα.Αλλά δεν κάτσαμε σε κοντινές θέσεις στο τρένο.Πήγαμε μαζί μέχρι την Θεσσαλονική, ξεκινώντας απο την...ίδια γειτονιά.

    Φτάνοντας στον Σταθμό απόρησα..πως διάολο γίνεται σε ένα πολυσύχναστο μέρος που..το 50%(τουλάχιστον) των ανθρώπων που ανεβαίνουν καθημερινά τις σκάλες του μετρό για να βγούν στο σταθμό κουβαλούν αποσκευές, να μην υπάρχουν κυλιόμενες!Αθάνατο ελληνικό δαιμόνιο...
  
   Μπαίνω στον σταθμό.Παρατηρώ το χώρο..τον ξαναπαρατηρώ...ήμουν στην κατάσταση του..τί-πρέπει-να κάνω-τώρα-μέχρι-να-μπώ-στο-τρένο.Είδα μια ουρά.Πήγα.Ένας κύριος επικύρωσε τα εισιτήρια και μου είπε που να πάω ώστε να είμαι κοντά στο βαγόνι μου όταν έρθει το τρένο.Βγήκα στην αποβάθρα.Κόσμος!Πολύς!Μα είναι ακόμα 11!Που θα κάτσω τώρα;Όλα γεμάτα.Βρίσκω μια θέση.Κατάλαβα γιατί ήταν άδεια.Ο διπλανός κάπνιζε μανιωδώς.Άντεξα 2 λεπτά.Σαν να είδα μια κενή παραπέρα.Ήταν μια οικογένεια με 2 μικρά παιδιά,έκατσα δίπλα με την μάνα να μου ρίχνει επιτόπου ένα περιεργαστικό βλέμμα.Κέρδισα την αποδοχή της, δεν με ξανακοίταξε.Και η ώρα περνούσε..λίγες οι φωνές που ακούγονταν,επικρατούσε ηρεμία όπως ήταν και η βραδιά ήρεμη.Κανένας άνεμος,κρύο και σχετικά ελατωμμένη η ορατότητα.Το τρένο φάνηκε περίπου 20 λεπτά πρίν την αναχώρηση.Πόσες φορές έχω δεί αυτήν την εικόνα σε ταινίες άραγε.Ώρα να μπούμε.
 
    Αναταραχή,όλοι αναζητούσαν το βαγόνι τους και πήγαιναν δεξιά και αριστέρα σέρνοντας τις βαλίτσες.Δικαιολογημένα,τα νούμερα μικρά και δεν ισχύουν κίολας απο ότι κατάλαβα.Μέσα στο τρένο..κίνηση,πάρα πολύ κίνηση.Μπλοκαρισμένος ο διάδρομος απο ανθρώπους που προσπαθούσαν να κουμαντάρουν τις βαλίτσες τους με το μεγάλο τσάλενζ να είναι το..πως-θα-ανέβει-αυτό-το-μπαούλο-τώρα-πάνω!Σφιγμένα δόντια,προσπάθεια,πίεση...σαν τον Πύρρο Δήμα ένα πράμα.Μια κοπέλα είχε έρθει προετοιμασμένη.Δεν θα έκανε καμία προσπάθεια.Θα περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να ζητήσει βοήθεια απο κάποιον.Περνώντας μερικά..μπλόκα αναζητώντας τη θέση μου έφτασα κοντά της.Ήμουν ο εκλεκτός.Ήταν ξεκάθαρο.Δεν ήθελε βοήθεια στο ανέβασμα.Ήθελε κάποιον να αναλάβει εξ ολοκλήρου την υπόθεση.Η βαλίτσα μεγάλη,λίγο κόντεψε να με παρασύρει το βάρος, η κοπέλα παρατηρούσε.Η βαλίτσα ανέβηκε τελικά έυκολα.Επόμενο τσάλενζ τώρα.Που είναι η θέση μου;
    Ωπ.Τραπεζάκι.Σαλονάκι.Αντικρυστά μου δύο θέσεις.Βόλεψα το σακουβάγιαζ,βόλεψα και το σακίδιο κάτω απο το κάθισμα.Όχι και άνετα για 12 ώρες ταξίδι...
    Παρατηρούσα το χώρο.Για ελληνικά τρένα..αρκετά καλό εσωτερικά.Κάπου παρατήρησα μια ταμπέλα.Siemens.Μάλιστα.Γερμανικήκατασκευή,ποιότητα,αξιοπιστία...μίζες,σκάνδαλο,Χριστοφοράκος,Τσουκάτος και τα λοιπά και τα λοιπά.Αλληλουχία λέξεων σε κλάσματα δευτερολέπτου.Και ξαφνικά..εμφανίζεται ένας κύριος δίπλα μου.Νέος,πλησιάζε τα 30.Άμεση όρεξη για κουβέντα.Απο Θεσσαλονίκη, πολλά ταξίδια με το τρένο, ξαφνιάστηκε που ταξίδευα πρώτη φορά κλπ κλπ.."πάω για ένα τσιγάρο έξω και έρχομαι".Η  ορμητική του ορεξή του για κουβέντα...με ανησύχησε λίγο.6 ώρες μέχρι την Θεσσαλονική...μη μας ζαλίσει κιόλας.Και ξαφνικά εμφανίζονται τρείς κοπέλες.Πάνω κάτω στην ηλικία μου.Όλο γέλιο και χαρά.Ψάχναν τις θέσεις τους.Έρχονται και κάθονται δίπλα και απέναντι μου.Κάτι έπιασα περί Θεσσαλονίκης.Μια ανησυχία τις πλημμύριζε για τις θέσεις.Οι δικές τους ήταν αλλού αλλά δεν τους άρεσαν.Τελικά...στρογγυλοκάθισαν.Ήρθε ο τύπος ο πρώτος,χαμογελαστός...κάθεται δίπλα μου.Στριμώχνονται αυτές στις 2 θέσεις απέναντι.Διαπραγματεύσεις επι διαπραγματεύσεων μεταξύ των κοριτσιών.Απέβησαν άκαρπες.Έδωσε τη λύση ο τύπος.Είδε άδεια θέση και πήγε και απλώθηκε,θα έριχνε ύπνο.Οι τρείς λοιπόν αυτές κοπέλες ήταν αυτές που τους έλαχε τελικώς να κάτσουν μαζί μου για το πρώτο μεγάλο μέρος του ταξιδιού και να κερδίσουν μια θέση στην αφήγηση αυτή.Το βαγόνι γέμισε.Κόσμος πηγαινοερχόταν στα βαγόνια.Η ώρα 11:56.Η πόρτα έκλεισε με τον χαρακτηριστικό ήχο που θα άκουγα άλλες..2475939 φορές μέχρι να φτάσω και το τρένο άρχισε να επιταχύνει.Τα χιλιόμετρα μέχρι το χαμόγελο της , ξεκίνησαν να μετρούν αντίστροφα...