Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Όταν η μπάλα γίνεται ελιξήριο

   Round mindight, μετά τον αγώνα του Ολυμπιακού προχθές με τη Μονπελιέ.Μέσα μεταφοράς δεν υπήρχαν οπότε επιστροφή με τα πόδια απο την καφετέρια.Περνώντας μια διασταύρωση καθώς ζύγωνα στο σπίτι μου ακούω πίσω μου ένα σφύριγμα, τραγουδιστό, ρυθμικό.Γυρνάω με έκπληξη το βλέμμα ενώ έχω ήδη αρχίσει να καταλαβαίνω τι..τραγουδά.Γυρνώ λοιπόν και βλέπω έναν 35-40αρη, στο φανάρι πάνω στη μηχανή του, με το ολυμπιακό του φούτερ να τραγουδά ένα πολύ γνωστό σύνθημα σχετικά με το...τί οφείλει να κάνει ο Ολυμπιακός στον Παναθηναικό στην....Α.Ε.Κ και το Βορρά γενικότερα.Βγαίνει αυθόρμητα ένα χαμόγελο απο την έκπληξη της στιγμής και συνεχίζω να περπατώ μα το αεράκι που φυσά ταξιδεύει το σφυριγμά του και συνεχίζω να το ακούω δυνατά.Το φανάρι άναψε, ο τύπος πέρασε απο δίπλα μου συνεχίζοντας να τραγουδά το σύνθημα, καμαρωτός πάνω στη μηχανή του.Απόλυτα ήρεμος, με μια γαλήνη ζωγραφισμένη στο προσωπό του.Σίγουρα θα συνέχισε το σύνθημα καθώς θα γύρναγε το κλειδί στην πόρτα, σίγουρα θα συνέχισε και καθώς "άδειαζε" στην τουαλέτα πρίν πέσει για ύπνο για να μην τον σηκώσει το κατούρημα τη νύχτα.Απόψε θα ΄πεφτε για ύπνο δίχως σκοτούρες, δίχως ξεφυσήματα, δίχως αγωνίες να του σφίγγουν το κεφάλι.Απόψε θα σκεφτόταν τι ματσάρα έκανε αυτός ο Γκρέκο και τι τέλεια σέντρα έβγαλε ο Χολέμπας στον Κώστα.Και το πρωί, με την ίδια γαλήνη και κέφι θα είπε καλημέρα στους συναδέλφους στην δουλειά...

2 σχόλια: