Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Αξίζει να γίνεις πλούσιος;

  Αφού δεν έχουμε λεφτά,ας συζητήσουμε για αυτά.Κόντρα στο ρεύμα.Προφανώς και αξίζει να είσαι πλούσιος.Να είσαι άνετος οικονομικά τελοσπάντων.Αξίζει να έχεις φράγκα στην μπάγκα και να τα σπαταλάς εκεί που θές ρε παιδί μου.Ο κόσμος είναι τεράστιος και πανέμορφος,υπάρχουν άπειρα πράγματα να ζήσεις,να κάνεις,να δείς,να αποκτήσεις.Άλλοι τα σπαταλάνε σε πισίνες,σε φεράρι,στην εκσφενδόνιση αστακών στα κλάμπ της Μυκόνου,άλλες σε τσάντες και ρούχα Κολωνακίου.Ε ας βγάλω και εγώ τα απωθημένα μου τώρα

1.Υπάρχουν κάτι μαγαζιά που έχουν ωραία πράματα.Πολύ ωραία πράματα.Κόμικ.Πάρα πολλά κόμικ δεκαετιών.Απο Αρκα,μέχρι το κλασσικό "ΚΟΜΙΞ",μέχρι Superman μέχρι νέες δημιουργίες.Συλλογές ολόκληρες.Που έχουν μινιατούρες καλλιτεχνών, ηρώων απο ταινίες και αθλητών των 15-20εκατοστών με αξιοθαύμαστη λεπτομέρεια.(έχω keith richards, elvis, kevin durant και Joker,ενω είχα χάσει μέσα απο τα χέρια μου Βιτο Κορλεόνε...).Που έχουν αφίσες,μπλούζες με στάμπες απο ταινίες,ιδιαίτερα μπρελόκ και πολλά πολλά άλλα.Koύπες Spiderman,σφηνάκια Clash κλπ κλπ.Καταλάβατε περί τίνος πρόκειται έτσι;Μέχρι τώρα πάω 2-3 φορές το χρόνο και κάθομαι ώρα προσπαθώντας να διάλεξω τι απο όλα θα πάρω.Και είναι πολύ ψυχοφθόρο αυτό το πράγμα κάθε φορά.Δεν αντέχεται.Για αυτό λοιπόν πρέπει να μπώ μια μέρα με ένα 500ευρω,να κάτσω ένα απόγευμα και να αδειάσω το μαγαζί.Ναί,αυτό θέλω.

2.Ζαχαροπλαστεία.Δεν θα πώ πολλά.Απλά πήγα προχθές να πάρω μια τούρτα γιατί μας είχε πιάσει μια λιγούρα σπίτι και πιάνω με την άκρη του ματιού μου κάτι φουσκωτό και πλημμυρισμένο στη σοκολάτα, αριστερά.Γυρνάω και τί να δώ;Τσουρέκι με σοκολάτα γάλακτος και μέσα γέμιση πραλίνα με μπισκότο.Ε άι σιχτήρ...

3.Αυτοκίνητα και μηχανές.Εκεί έχω το εξής πρόβλημα.Δεν με ενδιαφέρουν τα καινούρια,δεν με ενδιαφέρει η ταχύτητα,δεν με ενδιαφέρει η πολυτέλεια.Θα 'θελα δηλαδή να έχω ένα αξιόπιστο, ευρύχωρο και ευκολοδήγητο για ταξίδια αυτοκίνητο,ένα golf ας πούμε.Αλλά!Το golf αφορά το πρακτικό μέρος του ζητήματος.Τι θέλω μετά; Πρώτα μια Βέσπα.Ναί μια Βέσπα.30-40χρόνων.Να την φτιάξω να την περιποιηθώ.Να έχει ένα έντονο στα όρια του cult χρώμα και ένα αντίστοιχο cult κράνος.Και να πάω και στο γάμο μου αμα λάχει με αυτή.
Nα μια τέτοια,










Αυτοκίνητο;Και εκεί κάτι ρετρό.Πάντα με εξιτάρουν τα μεγάλα, τα τεράστια αμερικάνικα αυτοκίνητα.
Δηλαδή για να μην το κουράζουμε.Κάτι τέτοιο http://www.car.gr/classifieds/cars/view/2757619/
Aυτά δεν είναι απλά αυτοκίνητα,αυτά είναι έργα τέχνης.Αποθέωση της αισθητικής.Αμφιβάλλει κανείς;

alfa romeo spider 1975




Kαι συνεχίζουμε.

4.Ταξίδια.Ναί ταξίδια.Προφανής πόθος.Αλλά όχι ρε μάγκες.Δεν με ενδιαφέρει το Παρίσι το Λονδίνο και η Νεα Υορκη.Θέλω να πάω στην "Ελλάδα του Βορρά",στην Ιρλανδία.Να περπατήσω στα χωριά της,να δω τα ανείπωτης ομορφιάς τοπία της, τα highlands, και να πιω ατελείωτη Guiness με τους ντόπιους σε μια Irish pub βλέποντας μπάλα. Αυτό.
   Θέλω να περιδιαβώ την ιταλική επαρχία του Νότου,με τα υπέροχα χωριά τους πάνω στα βουνά και να ακούσω τραγούδια σαν αυτά.

"Song from Greek minority known as the "Griko" living in Southern Italy."

Και να δώ γυναίκες να απλώνουν την μπουγάδα μέσα σε αυτά τα στενά σοκάκια με τα κτίσματα που έχουν "ξεμείνει" απο την εποχή της Αναγέννησης και έχουν γίνει πιά οικίσματα.



5.Τι άλλο θέλω;Θέλω να παραβρεθώ στα σπουδαιότερα ποδοσφαιρικά ντέρμπι του κόσμου.Θέλω να δώ ένα παιχνίδι στο Camp Nou,το χω άχτι απο την εποχή των καλλιτεχνών Ριβάλντο και Ζιοβάνι,να απολαύσω ένα ματς με τη Ρεάλ μαζί με 100000χιλιάδες κόσμου.Θέλω να με βγάλει ο δρόμος κάποτε στο Μπομπονέρα στην Αργεντινη,να ζήσω απο κόντα τον παλμό και τα τραγούδια ενός Boca-River και θέλω οπωσδήποτε να ακούσω μια φορά live το "You 'll never walk alone" απο τη..χορωδία του Άνφιλντ.

6.Άντε άς βάλουμε ένα τέλος.Καταντά μελαγχολικό το κείμενο πιά.Ας γίνω ξανά ταπεινός.Ας προσγειωθώ στην πραγματικότητα.Υπάρχουν και πλούσιες σε νόημα,σε ευχαρίστηση,σε χαρά στιγμές που δεν απαιτούν πολλά χρήματα.Για τα υπόλοιπα άλλωστε,οι πιθανότητες δεν φαίνεται να είναι υπέρ μας τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία.Για αυτό λοιπόν...

        Θέλω να ΄χω πάντα λίγα νομίσματα στην τσέπη για να τρώω σουβλάκια, να τρώω τσιζ απο τα mcdonalds και να πίνω κοκακολες.











3 σχόλια:

  1. Χαχαχα!!Ε ρε τι πληγή ξύνεις!!Αλλά πράγματι ας ονειρευόμαστε!Προς το παρόν δε φορολογούμαστε,αν και κάτι ακούγεται ότι θα μπει φόρος 50% επί της ποσότητας των ονείρων!!Την κάτσαμε!:Ρ

    Και εγώ,και εγώ θελω να παωω στη Ν. Ιταλία με τα καταπληκτικά τραγουδιαααααααααααα!!!!!
    Και επίσης ΡΕ ΜΗ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΡΤΕΣ ΚΑΙ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΑΑ!Δεν υπάρχει ούτε για δείγμα γλυκό στο σπίτι!!:/
    Με σκοτώνεις έτσι!:/

    Κατά τα άλλα άντε καληνύχτα!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το κείμενο γράφτηκε όσο πιο γρήγορα γινόταν ακριβώς για αυτόν τον λόγο!Γιατί όσο περισσότερα σκεφτόμουν..μεγάλωναν οι πληγές :P
      Kαληνύχτα Ρασκολνικωφ.
      Και όχι τέτοια λάθη φίλε.Eνα kinder bueno,μια σοκοφρέτα ένα..tronky έστω είναι τόσο απαραίτητα όσο το νέρο για τα ψάρια.

      Διαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή